San Maurizio al Monastero Maggiore, de Sixtijnse kapel van Milaan

De kerk San Maurizio al Monastero Maggiore ligt aan de Corso Magenta, vlak naast het archeologisch museum van Milaan. Zo aan de buitenkant lijkt het absoluut geen bijzondere kerk, sterker nog, je moet kijken om in de gevel een kerk te herkennen. Stap je echter de drempel over dan valt, gegarandeerd, je mond open van verbazing! Achter de zo onbeduidende gevel, schuilt één van de mooiste juweeltjes van Milaan. Niet voor niets wordt deze kerk "de Sixtijnse kapel van Milaan" genoemd.

De magie van Luini
De kerk maakte onderdeel uit van het voormalige Maggiore-klooster dat het grootste en oudste nonnen-klooster van Milaan was. Het klooster, dat evenals de kerk, is ontworpen door de architect Gian Giacomo Dolcebuono, is tegenwoordig in gebruik als het Museo Archeologico. In 1503 werden kerk en klooster opgericht, waarbij de kerk zowel bestemd was voor de burgerlijke kerkganger als voor de nonnen. De nonnetjes mochten echter niet in contact komen met de "gewone" mensen en om die reden is halverwege de kerk een scheidingsmuur gebouwd, het Coro delle Monache. Voor de muur aan de straatkant zaten dus de gewone kerkgangers en aan de andere zijde van de muur zaten de nonnen, die alleen de mis konden horen.

Milaan_chiesa_de_san_maurizio_al_monastero_maggiore

Interieur
Het interieur van de kerk is meer dan uitbundig versierd door de kunstenaar Bernadino Luini die van 1522 tot 1529 met zijn leerlingen aan de kerk werkte. Hij schilderde scene's uit het leven van Christus, uit het leven van San Maurizio en bijbelse taferelen, zoals de ark van Noach, compleet met eenhoorns! Je kunt uren naar de prachtige schilderingen turen en zelfs de engeltjes hebben allemaal eigen lachende gezichtjes. Wat vooral een onuitwisbare indruk maakt op de bezoeker zijn de sprankelende en frisse kleuren. Het heldere blauw van de sterrenhemel, het groen van het gebladerte en het heldere rood van de kleding.

Restauratie
In de jaren '80 van de vorige eeuw was de kerk zwaar aan restauratie toe; de kleuren waren verbleekt en sommige schilderingen waren niet eens meer zichtbaar. Door het lekkende dak waren ook veel afbeeldingen geschimmeld en zwart uitgeslagen. Dankzij giften van particulieren en van de Banca Popolare di Milano kon de kerk gerestaureerd worden. De restauratiewerkzaamheden duurden van 1985 tot 2015, een behoorlijke periode dus, maar ze zijn absoluut geslaagd te noemen.

Milaan_chiesa_de_san_maurizio_al_monastero_maggiore

Vrijwilligers van de Touring Club Italia, van de afdeling cultureel erfgoed, zijn van dinsdag tot en met zondag (9.30 tot 19.30 uur) aanwezig in de kerk om tekst en uitleg te geven over de geschiedenis van de kerk en ze laten je desgewenst leuke details zien. De toegang tot deze schitterende kerk is gratis.

Locatie: Via Magenta 15, Milaan